به این خبر توجه کنید: یکبار دیگر دستان جنایتکار ناسیونالیسم، مذهب و سرمایه در
همدستی با یکدیگر فاجعهآفرین شدند. بنا به گزارش یک شاهد عینی از روستای نظامآباد
قزوین روز گذشته گروهی از اراذلواوباش چماقدار، کارگران و دهقانان افغان ساکن
این روستا و خانوادههای آنان را با چوب و چاقو مورد حمله قرار داده، خانهها و
موتورهای آنان را به آتش کشیده، نزدیک به ۵۰۰ الی ۶۰۰ تن از احشام آنان را سر
بریده و زنان و دخترانشان را مورد تجاوز جنسی قرار دادهاند. هم اکنون این خانوادههای
آسیبدیده همراه با کودکان و فرزندانشان در خیابانها بدون سرپناه، غذا و وسایل
لازم برای حفاظت خود بسر میبرند.
باز هم ناسیونالیسم و
راسیسم اسلامی فاجعه میآفریند. اولین بار نیست که جنایتی رخ میدهد و دستگاه حاکم
فرافکنی کرده و آن را به گردن افغانها میاندازد تا شاید بدین روش نقش خود و
جامعهای که ساخته است را کمرنگ تر کند. یادمان هست که در مورد ماجرای خفاش شب چه
بلبشویی راه انداختند. ابتدا اعلام کردند که وی افغان است و در پی
این خبر موجی از جنایت و ضرب و شتم علیه افغانها به راه افتاد که صدایش را هم در
نیاوردند و تازه پس از مدتی بود که معلوم شد جانی متولد خاک پاک ایران است. در
تعلیل یک جنایت همه عوامل علمی جامعهشناسانه و روانشناسانه را رها کرده و کلیت
جنایت را به پای قومیت و زبان مجرم مینویسند. این جوهره قضایی نظام ناسیونالیستی – اسلامی
ایران است؛ اما از ظواهر پیداست که این اتفاق هم مانند بسیاری اتفاقات مشابه به
دست یک ایرانی رخ داده است. حالا بیاییم فرض کنیم مجرم برای مثال اهوازی است آیا
این مجوزی میشود که بریزند و همه اهوازیهای ایران را کتک بزنند و جنایت را به
اهوازی بودن مجرم ربط بدهند؟ یا اگر این جنایت فرضی در اهواز اتفاق افتاده باشد و
جانی اهل یکی از محلههای اهواز برای مثال حصیر آباد باشد آیا اهوازیها میریزند
و همه اهالی محله را کتک میزنند؟ این سیر را میشود تا حد کوچه و ساختمان و
آپارتمان محل سکونت مجرم هم ادامه داد. میبینید چقدر مضحک است؟ ملامت کردن تمام
ساکنین ساختمانی که یکی از اهالی آن مرتکب جرمی شده است؟ هیچ کس چنین قضاوت مسخرهای
نمیکند. هیچ کس نمیگوید اهالی فلان ساختمان همگی مجرماند. در مورد شهر و کشور و
ملیت مجرمین هم عیناً همین منطق صدق میکند؛ اما همه میدانیم که مسئله به این
سادگیها هم نیست. دستهایی پشت پرده در کارند و در این موارد احساسات
ناسیونالیستی مردم را باد میکنند. در مورد خبری که خواندید رئیس و اعضای شورای
دهداری این وظیفه را به عهده گرفتند. مردم هرگز به صورت خودجوش تصمیم نمیگیرند
دست به چنین جنایتی بزنند. این بورژوازی حاکم است که برای شانه خالی کردن از زیر
بار مسئولیت میگوید کار، کار افغانیهاست. با این منطق میخواهند بگویند ما مقصر
نیستیم. به دولت و سیستم آموزشی و فرهنگ عقبمانده ما ربطی ندارد. مجرمین از ما
نیستند. بریزید و بزنید و تجاوز کنید و نابود کنید. این سیستم جرمشناسی
آریایی-اسلامی حاکم بر ایران در قرن بیست و یکم است.
باید علیه این وضعیت به پا خاست و ضاربان را مورد
محاکمه قرارداد و بدون توجه به ملیت و زبان مجرمین در پی اصلاح آنها برآمد. باید
جلوی تکرار چنین فجایعی را بگیریم.***
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر